Dünyayı saran Labubular çağımıza dair ne söylüyor? Bir defa sevimli bir figür… Ama formülünde tuhaflık da var. Öngörülemezlik de var. Bir de keskin bir hâl var. “Ben bu gülüşten ibaret değilim” diye zın zın çalan bir müzik. Sürpriz kutular gibi… Labubu, tüm bu yönleriyle tam da bugünün fetişi.
“Piremses” olmayan erkek istemenin bedeli, ilk etapta hürriyetin kaybı olabilir. Ama sonrası daha fena. Tarihle dalaşmayın. Piremses erkekleri zorbalamayı da bırakın. Yeterince zorbamız var.
Bir gün lazım olur korkusu, bir gün giyerim umudu, anısı var düşüncesi… Evlerimiz, bir yaşam alanı olmasının yanında bir çeşit “şeyler” deposu gibi. Eşyayla kurduğumuz bağları geçmiş ve gelecekle ilişkimiz nasıl şekillendiriyor?
Bir okurumuz yıllardır kafamızı kurcalayan, neredeyse hepimizin en az bir kez karşı karşıya kaldığı ahlaki bir durumla karşılaşmış. Yine istekleri, ihtiyaçları ve vicdanı arasında sıkışıp kalmış. “Ne yapmak lazım” diye soruyor, Ahlak Bekçisi yanıtlıyor.
Dünya Çocuk Hakları Günü’nde 36 yıllık sözleşmeye rağmen çocuklar savaşta, sokakta, işte hayatta kalmaya çalışıyor. Suna’nın Kızları Prog. Koor. Melda Akbaş, çocukluğu bir geçiş dönemine, çocuğu masum/problemli etiketlerine sıkıştıran algımızı, onlara eş değerli bir yer açmanın yollarını anlatıyor.
OECD verileri, Türkiye’nin antidepresan kullanımında rekor artış yaşayan ülkeler arasında olduğunu gösteriyor. Neden? Mutsuzluğumuzun kaynağı nerede? Ne yapmalıyız?
