Her şeyi detaylarına kadar bilmenize, zihninizi hor kullanmanıza gerek olmayabilir. Sade vatandaşlar olarak 101 seviyesinde bilgiyle anlayabileceğiniz konular Fayn süzgeciyle burada.
Kuraklık, zirai don yetmezmiş gibi Karadeniz’de fındık çiftçisinin başı kahverengi kokarca ile de belada. Tarımsal pandemi yaşatan, insanlarda huzur bırakmayan, günde 30 kilometre gidebilen ve çok hızlı üreyen kahverengi kokarcalar, Marmara Bölgesine de yayılıyor. Peki neden durdurulamıyor?
8 Temmuz 1919’da bir deftere düşülen gizli not, dört yıl sonra bir ülkenin kaderine dönüştü. 29 Ekim 1923’te yurdun dört bir yanından duyulan top atışları, savaşlardan yorgun düşmüş halk için bu defa açılan yepyeni bir sayfanın müjdecisiydi. O sayfanın adı, 102 yıldır Cumhuriyet!
Başkanı Beyaz Saray’da tebessümle ağırlanan bir ülkenin vatandaşı olmak, yani ulusal gururun okşanması bir seçmen ihtiyacı. Ancak tek başına kafi gibi görünmüyor.
Ormanları, yaylaları, maden şirketlerinin kuşatmasındaki Karadeniz’de, dereler de uzun yıllardır HES işgali altında. Her sel felaketinde, HES’lerin neden olduğu doğa tahribatı tekrar yüzümüze çarpıyor. Aslında yenilenebilir bir enerji türü olan HES, Karadeniz’de nasıl bir doğa yıkımına dönüştü?
Her sabah ne olacağını öngöremeyeceğimiz yeni bir güne uyanıyor, belirsizliğe tahammül etmekte zorlanıyoruz. Hayatın belirsiz doğasına rağmen güçlü kalabilmek için neyin gerçekten elimizde olduğunu anlamak gerekiyor. Bir de bazen masallara, kontrolümüz dışındakilere ve Türkçe dil bilgisine inanmak…
2025 yazı, en sıcak üçüncü yaz mevsimiydi. Küresel ısınmayı durdurabilmek için idareli kullanmamız gereken karbon bütçesinin çoğunu zenginler harcıyor. Dünyanın en varlıklı yüzde 10’luk kesimi, küresel ısınmanın 3’te 2’sinden sorumlu. Hiç zenginle fakirin karbon ayak izi aynı olur mu?
