Okul dışında kalan çocuk sayısı son üç yılda hızla arttı, 600 bini geçti. 2024 en fazla çocuk işçinin öldüğü yıldı. Her dört çocuktan biri okula aç gidiyor. OECD ülkeleri arasında öğrenci başına en az para harcanan ikinci ülke olan Türkiye, eğitimin maddi yükünün ailelere yüklenmesinde ise birinci.
Bir köyde okul olması, orada hâlâ umudun ve değişme potansiyelinin olması demek. 6 Şubat depremlerinden sonraki koşullara en hızlı çözüm üretebilen köyler, okulu olanlardı. Amazon Türkiye’nin daveti ve Hayalime Ortak Ol Topluluğu ile birlikte o okullardan birini, Kozkalesi İlkokulu’nu ziyaret ettik.
Sosyal medya küçük Truman’larla dolu. Çocuklar - rızaları var gibi gözükse de - henüz eksisini artısını tartıp rıza verebilecek yaşta değiller ve çoğu zaman rızaları sorulmuyor bile. Ve bu mesele, gelecekte terapi koltukları ve mahkemeleri epeyce meşgul edebilir.
Gelişmiş ülkelerde üç yaş çocukların okullaşma oranları %90’ın üstünde, Türkiye’de yalnızca %17. Üstelik günlerdir bu rakamı artırmayı değil, sınırlamayı ya da kapatmayı tartışıyoruz. Peki aslında ne oldu? Kreşler neden görünenden daha önemli?
Türkiye’de çocuk yayıncılığında arz ve talepte büyüme var. Bu da ebeveynler ve çocukların kitap seçimi konusunda zorluklar yaşamasına sebep olabiliyor. Bir kitabın çocuğun dünyasında neler değiştirdiğini, nasıl kitap seçilmesi gerektiğini ve çocuk yayıncılığını uzmanlara sorduk.
8-9 yaşındaki çocuklar bile giderek artık kozmetik alışverişinde. Kozmetik firmaları hedefledikleri alfa kuşağına ulaştıkça hem anne babalar hem de uzmanlar endişeli. Çocuklara bu konuda ne söylenmeli? Neler anlatılmalı?
