Kiraz, çocukken kulağımızın küpesi, yazın gelişinin müjdecisiydi. 2025 yazı ise rekor fiyatları nedeniyle kiraz yiyemeden geçti. Bu, yalnızca bir meyvenin tabaklarımızdaki yokluğu değil, ayların ve hafızamızın ritminin de sekteye uğraması demek.
Türkiye’de doğayı koruyan tüm düzenlemeleri ezip geçen süper izinli Maden Yasası Meclis’ten geçti. Her bir ormanımızı korumamız gereken bu dönemde, biz neden bunları yaşıyoruz? Hangi şirketler bu yasayı istedi? Buradan geri dönüş var mı?
Temmuz ayında orman yangınları nedeniyle adeta alev çemberinde kaldık. Rant alanı oluşturmak için kasten yakma, sabotaj ve denetimsizlik iddiaları, toplumda büyük öfke yarattı. Peki, önlenebilir miydi ve büyük kısmı insan kaynaklı bu yangınlar nedeniyle kim hesap vermeli?
Bir yandan ormanlar madencilik ve yapılaşma için yok edilirken, bir yandan da ormanı korumak için emekçiler can veriyor. Eskişehir’de çıkan orman yangınına müdahale eden 10 kişi hayatını kaybetti. Orman yangınlarına yeterli hazırlık yapılmadığı iddiaları da tartışma konusu.
Ranta kurban giden yeşil alanlar, maden için tıraşlanan dağlar, çöpten geçilmeyen ormanlar… Hemen hemen hepsi doğayla bağ kuramamanın bir sonucu. Oysa doğaya hükmetmeyi değil onun bir parçası olmayı seçebilirdik. Peki biz doğayla bağımızı tam olarak nerede kaybettik?
Dört mevsim tarım yapılan, Türkiye’nin meyve sebze ihtiyacının karşılanmasında önemli bir yeri olan Eskişehir’deki Sakarya Nehri Havzası’nda siyanürle altın çıkarılması gündemde. Yaşam alanlarına büyük zarar verecek bu yeni vahşi madencilik projesinin faili genelde olduğu gibi yine Cengiz Holding.
