Hiç üzerimize vazife değil ama… Ayrıca bu bir davranış davranış tavsiyesi değildir.
Bu haftanın sorusu okurlarla yaptığımız haber toplantısından çıktı. Planlama toplantımıza gelen öğretmen bir okurumuz, meslektaşlarının yaşadığı bir ikileme değindi: Devlet okulunda öğretmenlik yapıp kendi çocuğunu özel okula göndermek ne kadar ahlaki?
Bir okurumuz kendisi doğrudan yaşamasa da Türkiye’deki problemleri, özellikle de adalete dair sorunları kendisine dert ediniyor. Bu mutsuzluk hâlinin çevresini de etkilediğini söylüyor. “Onların da canını sıkıyorum, sizce bu ahlaki mi?” diye soruyor, Ahlak Bekçisi yanıtlıyor.
Bir aile, yaşı epey ilerlemiş anne ve babalarını üzmemek için ciddi sağlık sorunları yaşayan kardeşleri hakkında onlara yalan söylemeli mi? Peki bu yalana doktorun da ortak olmasını isterlerse? Ahlak Bekçisi yanıtlıyor.
Peynir, zeytinyağı, sucuk, diploma, sertifika, ehliyetler, tekstil ürünleri, veriler, raporlar, elektronik eşyalar… Hepsinin sahtesinin olduğu bir ülkede yaşıyoruz. Ama en tehlikelisi sahte insanlar. Peki çözüm nerede? Fayn’ın Ahlak bekçisi Gönç Selen yazdı.
Bir okurumuz Türkiye’nin artık yaşanacak bir ülke olmadığını düşündüğünden çocuklarının geleceği için yurtdışına gitmek istiyor. Ama burada kalıp mücadele etmenin de bir vatandaşlık ödevi olduğunu düşünüyor. Gidersem aslında ahlaken yanlış mı davranmış olurum diye soruyor, Ahlak Bekçisi yanıtlıyor.
Bir okurumuz şöyle demiş: “Benim kurallarım var. İşle aşkı birbirine karıştıramam.” Sonra karşısına biri çıkmış ve bu sefer de kafası karışmış. “Acaba kurallarım çok mu sert?” diye kendini sorgulamaya başlamış. “İş arkadaşımla ilişki yaşamak ahlaken doğru mu?” diye soruyor, Ahlak Bekçisi yanıtlıyor.