Metin Uca’nın ölüm haberi alınır alınmaz sosyal medyada örgütlenen ve ardından da cenazeyi basma cesareti bulanlar, edepsiz bir azınlıktı.
Ama sorun gerçek.
Türkiye’de İslam hukukunun söylediğinden başka bir veda uman insanların yapabilecekleri çok kısıtlı.
Nihilist bir duruşla “ha öyle ha böyle, ölmüş gitmiş işte” demek mümkün.
Lakin ölüye, sadece bir zamanlar diri olmasından kaynaklı saygının evrensel bir niteliği var.
Türkiye’nin bu saygıyı teslim etmesinin vakti geldi.
Herkes için.
Zorla takiye
Türkiye’de (eğer sözünü dinletebilecek kadar güçlü bir şahsiyetiniz, itiraz etmeyecek yakınlarınız ve yazılı vasiyetiniz yoksa) hemen herkes İslam inancının gereklerince defnediliyor.
Seküler bir veda arzusu, çoğu zaman dillendirilemiyor bile. Kah konu tabu olduğundan, kah yakınları üzmemek için, kah mümkün olduğuna ihtimal verilmediğinden.
