Bir futbolcunun uzun sakatlığı bazen istatistik biliminin konusu olur. Kaç gün sonra döndü, ne kadar maç kaçırdı? Ya da işin anatomik tarafına bakılır. Sakatlığın etkisini hissedecek mi? Mauro Icardi’nin 281 gün sonra Galatasaray formasıyla Rams Park’a adım atışını böyle anlatmak ise mümkün değil.
Kürek sporuna önyargıyla yaklaştım, tekneye binince hepsi suya düştü. Haliç’in ortasında, kulaç kulaç hafifledim. Kaslar çalıştı, zihin duruldu, ruh yenilendi. “Fış fış kayıkçı” artık sadece bir çocukluk şarkısı değil, bizzat yaşadığım bir deneyim.
Atılan her basketin, golün, pasın, smacın, deparın, kulacın, servisin, volenin en başta bir sportif amaç uğruna değil de kredi kartlarının aylık ekstrelerini ödemek adına gerçekleştirildiğini düşünün. Mecburiyetten elbette. Bu şekilde performans nasıl gelişebilir? Spor ilerleyebilir mi?
Orkun Kökçü’nün hikâyesi, bir çocuğun siyah beyaz düşle dalıp uyuduğu odasından, binlerce kişinin önünde formayı sırtına geçirdiği o ana uzanıyor. Bu yolculuk, hayallerin kurulmakla kalmayıp yaşanmak için var olduğunu hatırlatıyor.
664 yıllık tarihiyle Osmanlı’dan Cumhuriyet'e uzanan Kırkpınar Yağlı Güreşleri'nde artık yalnızca pehlivanlar değil; siyaset, temsil ve hafıza da güreşiyor. Kırkpınar'da bu yıl da yalnızca kispetler değil, zamanın kendisi yağlanıyor. Er meydanı, ülkenin aynası olmaya devam ediyor.
1877’den beri süren gelenekleri ile Wimbledon sadece bir turnuva değil, aynı zamanda tenis takviminin ağırlık merkezi. 30 Haziran'da başlayacak şampiyonada dünyanın en iyi tenisçilerini bir kez daha çim üstünde beyazlar içinde izleme fırsatı önümüzde olacak.