Merhaba Ahlak Bekçisi,

Ben, gıda sektörünün bilinen markalarından birinde, üretim planlama bölümünde çalışıyorum. İşimiz oldukça yoğun, hatta bazı dönemlerde kendimizi kaybedecek kadar çok çalışmamız gerekebiliyor.

İşte tam da böyle yoğun olduğumuz bir dönemde, aynı departmanda birlikte çalıştığım bir arkadaşıma çok acil bir iş verdiler. Çok yoğun olduğumuz bir dönemde çok acil bir iş…

Yeni ve yüklü bir sipariş gelmiş ve üretim planlamasının yarım günde yapılması isteniyordu. İşin çok ayrıntısına girmeyeceğim ama şu kadarını söyleyeyim, bir kişinin yarım günde o işi bitirmesi için ancak mucize olması gerekirdi. Bu nedenle arkadaşım benden yardım istedi. Benim de işim başımdan aşkındı ama arkadaşım gerçekten zor bir durumda olduğu için tabii ki ona yardım etmeyi kabul ettim. Bütün problem de işte burada başladı…

Ben yapmam gereken hesaplamaları yapıp arkadaşıma ilettim. O da kendi hesaplamalarını yaptı ve imece usulüyle işi zamanında yetiştirdik. Ancak ben aceleden ve tabii yoğunluktan çok kritik bir hesap hatası yapmışım. Benim yaptığım bu hata, üretimde de hataya neden oldu ve şirket ciddi bir maddi zarara uğradı.

Bu zararın arkasından arkadaşımın savunmasını bile almadan işine son verdiler. Bunun üzerine ben yöneticimize gittim ve arkadaşımın bir suçunun olmadığını, hatayı benim yaptığımı söyledim. “Kovacaksanız beni kovun” bile dedim. Ama yönetimin kararı değişmedi. Arkadaşımı işten çıkardılar, bana ise ihtar bile vermediler.

Bu durum beni vicdanen çok rahatsız etti ve tekrar yöneticimize gittim ve “neden hatası olmayan birisini kovuyorsunuz” diye sordum. Ama şöyle bir cevap aldım. “Hatasız değil, bu işte en hatalı kişiyi işten çıkartıyoruz” dedi. “Bu işin tüm sorumluluğu ondaydı. Sen ona sadece yardım ettin. O ise sorumluluğunu bilerek senin yaptığın işi kontrol etmeliydi. Hesaplamaları kontrol etmeden üretime girdiği için oluştu bu zarar” diye ekledi.

Yöneticimizin söylediği şey doğru olabilir. İşin gerçek sorumluluğu arkadaşımdaydı. Ama yönetim de herhangi bir insanın tek başına yapamayacağı bir iş istemişti ondan. Öyle dar bir zaman vardı ki biz hesaplamaları zar zor yetiştirdik. Arkadaşımın benim yaptığım hesaplamaları kontrol etmeye vakti yoktu.

Şimdi benim dikkatsizliğim yüzünden arkadaşım işinden oldu. Üstelik işten çıkarılış nedeni bir hataya bağlandığı için tazminat da alamadı. Ben ise hâlâ çalışıyorum. Bu durum benim vicdanımı çok rahatsız ediyor ve istifa etmeyi düşünüyorum.

Bu düşüncemi arkadaşıma da söyledim ama o istifa etmeme razı olmadı. “Sen istifa edersen esas benim vicdanım rahat etmez” dedi. Sonuç olarak benim bütün iyi niyetimle kendisine yardım ettiğimi ve herkesin yapabileceği bir hata yaptığım için bu durumun oluştuğunu söyledi. Ayrıca ilginç bir şey daha söyledi. Aslında kendisinin yönetimle sorunları olduğunu, bu durumu onu işten çıkarmak için bahane olarak kullandıklarını, bu sefer olmasa başka bir sefer zaten işten çıkarılacağına inandığını söyledi. Bu yüzden de benim istifa etmemem gerektiğini bir kez daha söyledi ve eşyalarını toplayıp gitti.

Çok üzgünüm ve yönetime de kızgınım. Adaletsiz davrandıklarını düşünüyorum. Sizce ne yapmalıyım? İstifa etsem mi?

Teşekkürler.

G. L.

**

Değerli okurumuz,

Sizin en sonda sorduğunuz “istifa etmeli miyim?” sorusu için yorum yapmadan önce, yaşadığınız süreci ve size bu soruyu sorduran nedenleri ahlaki olarak incelemekte fayda var.

İnsan olmak?

Anlattığınız olayın en insani yanlarından biri yardım. Arkadaşınız zor bir durumda kalmış ve sizden destek talep etmiş. İşte bu çok insani bir durum. İnsanın ihtiyacı olduğunda bir başkasından yardım istemesi toplumsal bir yaşam süren bizler için en doğal şeylerden biri. Siz de bu talebi geri çevirmeyip ihtiyacı olan arkadaşınıza yardım etmişsiniz. Bu da toplumsal bir varlık olan bizler için sadece doğal değil aynı zamanda ahlaki bir ödev.