Geçmişte dere kenarlarında genç kadınların elleriyle yıkadığı, sabırla didiklediği, kök boyayla renklendirip kilim dokuduğu; yorgan, döşek, yastık olan yün… Bugün ya çöpe dökülüyor ya da yakılıyor. Bir zamanlar köylünün emeği, kültürün hafızası ve kırsal ekonominin en değerli ürünlerinden biri olan yün, artık Van’da tamamen değersiz.
Oysa Van, Türkiye’nin en büyük küçükbaş hayvan varlığına sahip illerinden biri. Üç milyonu aşan küçükbaş sayısına rağmen yün, ekonomik zincirin tamamen dışında. Bir zamanlar Sümerbank’ın güçlü üretim hatlarında battaniyeye dönüşen, istihdam sağlayan, bölge ekonomisini besleyen yün işleme sanayisi bugün artık yok.
Peki yün neden bu hale geldi? Sanayinin kaybolması mı? Yanlış fizibiliteler mi? Sentetik ürünlerin yükselişi mi? Yoksa bölgesel planlama eksikliği mi?
