Bir gün lazım olur korkusu, bir gün giyerim umudu, anısı var düşüncesi… Evlerimiz, bir yaşam alanı olmasının yanında bir çeşit “şeyler” deposu gibi. Eşyayla kurduğumuz bağları geçmiş ve gelecekle ilişkimiz nasıl şekillendiriyor?
Bir okurumuz yıllardır kafamızı kurcalayan, neredeyse hepimizin en az bir kez karşı karşıya kaldığı ahlaki bir durumla karşılaşmış. Yine istekleri, ihtiyaçları ve vicdanı arasında sıkışıp kalmış. “Ne yapmak lazım” diye soruyor, Ahlak Bekçisi yanıtlıyor.
Dünya Çocuk Hakları Günü’nde 36 yıllık sözleşmeye rağmen çocuklar savaşta, sokakta, işte hayatta kalmaya çalışıyor. Suna’nın Kızları Prog. Koor. Melda Akbaş, çocukluğu bir geçiş dönemine, çocuğu masum/problemli etiketlerine sıkıştıran algımızı, onlara eş değerli bir yer açmanın yollarını anlatıyor.
ABD Başkanı Trump’ın nükleer denemelere yeniden başlayacaklarını açıklamasına Rusya “Karşılık veririz” diye cevap verdi, tüm dünyada endişeler arttı. Bir nükleer savaşa en çok yaklaştığımız anlardan biri Küba Füze Krizi dönemindeydi. Türkiye de krizin tam ortasındaydı.
OECD verileri, Türkiye’nin antidepresan kullanımında rekor artış yaşayan ülkeler arasında olduğunu gösteriyor. Neden? Mutsuzluğumuzun kaynağı nerede? Ne yapmalıyız?
Bir dönem güvenlik gerekçesiyle maden projelerinin giremediği Doğu ve Güneydoğu dahil Türkiye’nin her bir yanında maden kuşatması ve buna karşı direniş var. Masalsı köyler, ormanlar, verimli topraklar, su kaynakları… Ülkeyi yönetenler için hiçbiri, şirketlerin kârından önemli değil gibi.
